De eerste stap

Al jaren en jaren heb ik overwogen om de prostitutie in te gaan. Toen ik 16 was en nog thuis woonde trok het al, maar ik was nog maagd en ik had te weinig levenservaring en was me daar ook van bewust. Plus dat ik het toen vooral overwoog omdat gewone bijbaantjes voor iemand van mijn leeftijd te weinig opbrachten. Toen ik 18 was kreeg ik kort iets met een meisje die me opbiechtte dat ze escort was geweest. We hadden elkaar al een hele tijd leuk gevonden maar het kwam nooit van een date omdat ze regelmatig afspraakjes afzegde. Bij haar bekentenis deed ze eindelijk uit de doeken waarom. Ik was razend nieuwsgierig, wilde heel veel weten. Ik veroordeelde het niet, ik had eindelijk iemand gevonden aan wie ik mijn heimelijke gedachten erover kwijt kon.

In de jaren daarna is het af en toe in tijden van grote geldnood of persoonlijke crisis nog wel eens bovengekomen, en elke keer dat het bovenkwam ging ik een stukje verder. Waar eerst alleen de advertenties in de kranten een trigger waren die snel weer opzij werden gelegd, ging ik nu steeds meer opzoeken op internet. Namen van bureaus, de verschillen tussen bureaus, de verschillende gradaties van hoer zijn etc etc. De daadwerkelijke stap heb ik nooit genomen, tot vandaag.

Het ironische is dat mijn leven nu stabieler is dan voorheen. Ik heb een relatie, ik woon zelfs samen, en ik verdien genoeg bij met mijn huidige bijbaantje omdat mijn vriend alle lasten betaald. Ik heb het nog nooit zo niet nodig gehad als nu zeg maar. En het trekt nu harder dan ooit. Iets wat het misschien getriggerd heeft is dat we onlangs in een opwelling samen gebruik hebben gemaakt van de diensten van een dame van plezier, daarover een ander keertje meer.

En daarna ging het dus weer kriebelen. Ik heb mezelf afgevraagd of ik achter de ramen zou kunnen, maar dat denk ik niet. Ik ben heel nieuwsgierig vanuit een sociaal wetenschappelijk oogpunt naar hoe het is om achter de ramen te staan, maar ik zou het nog geen uur volhouden. Ik heb enorm respect voor de meiden die het wel kunnen, want ik doe het ze echt niet na. Wat ik wel zou kunnen is de zogeheten Girlfriend Experience (GFE). Ik wéét dat ik dat in huis heb. Ik weet dat ik als zeer aantrekkelijke vrouw gezien word, en ik heb zat ervaring met zowel mannen als vrouwen als stellen in mijn privé leven. Ik heb eerder deze zomer uit nieuwsgierigheid me een keer aangemeld bij een matchmaking site voor sugardaddies en sugarbabies zoals ze dat tegenwoordig noemen. Ik heb daar zeker leuke profielen voorbij zien komen, maar het is tot op heden nog niet van een afspraak gekomen. Maar als ik dat geen brug te ver vond, dan moet uitproberen of de high class escort iets voor mij is toch ook kunnen, is het niet?

Ik heb verschillende motieven om dit werk uit te willen proberen. Natuurlijk is er het geld. Ik zou liegen als ik zei dat het niet zo was, het geld trekt. Maar daarnaast ben ik een vrouw die veel spanning op sexueel gebied nodig heeft. Ik heb een open relatie met mijn partner omdat ik niet monogaam kan zijn al zou ik het willen (het is me namelijk nog nooit gelukt, alleen vroeger ging ik gewoon vreemd in plaats van dat het mocht). Mijn vriend is daarnaast heel erg openminded en ruimdenkend, en hij weet ook dat ik minder aan zijn hoofd zeur over sex als ik het ergens anders ga halen. Ik heb een hoog libido, heb bij de geringste aanraking al zin, en ik val op oudere mannen. Verder vind ik daten erg leuk, maar niet eindeloos en ik wil ook niet zomaar een relatie met iemand. En met daten bedoel ik het echte werk: goed uit eten, iets drinken in een bar die meer dan bier en slechte whisky schenkt, en in aangenaam gezelschap dat een leven heeft om over te vertellen. Dus je zou denken dat ik ervoor gemaakt ben.
Ik heb behoorlijk wat ervaring opgedaan met sex gewoon als mezelf. Toch is er altijd wel een drempel geweest om me ervoor te laten betalen. Hoe meer je leest over high class escorts, hoe meer het geromantiseerd wordt lijkt het wel. Gelukkig heeft mijn vriend me wat dat betreft met beide benen op de grond gezet. Ik heb mijn nieuwsgierigheid en voornemen uitgebreid met hem besproken. Ik wil namelijk niet dat zoiets tussen ons in kan komen te staan, hij is de liefde van mijn leven. Hij heeft er geen problemen mee, zolang ik ervoor zorg dat het geen impact kan hebben op ons. Dus als het een slechte beslissing blijkt, verwacht hij van me dat ik volwassen genoeg ben om mezelf bijeen te rapen en eruit te stappen. Verder hoeft hij er niet zonodig iets over te weten. Hij gunt me de bevrediging van mijn nieuwsgierigheid, en het is wat hem betreft aan mij om te beslissen hoe ver ik daarin wil gaan. Ik ben zo dankbaar voor en blij met hem! Het is eerlijk gezegd ook fijn dat er íemand in mijn omgeving is die ervan af weet, gewoon voor de veiligheid. Ik zie het niet gebeuren dat ik details van mijn eventuele toekomstige dates met mijn vriend zal bespreken, daar zit hij ook niet op te wachten.

Daarom ook de beslissing om een blog te beginnen, gelijk al. Of ik veel volgers zal krijgen weet ik niet, ik hoop het wel. Mijn intentie is om te schrijven over mijn gedachten over en gevoelens bij mijn eventuele toekomstige ervaringen als high class escort. Ik wil het kwijt kunnen, ergens met publiek waar ik toch anoniem kan blijven, en er zoveel over kwijt kunnen als ik wil. En daarnaast ook om meiden die met dezelfde gedachten spelen als ik een kijkje aan de andere kant van de schutting te gunnen.

Mijn huiswerk is gedaan, ik heb mijn 'sollicitatie' ingestuurd bij het bureau van mijn keuze. Morgenmiddag heb ik mijn eerste telefonische interview. Ik vind het su-per-spannend!!

Als je zover gekomen bent met lezen: dank je! Ik hoop dat je mee blijft lezen en zo nu en dan een reactie achterlaat. Kritiek en comments zijn altijd welkom, mits op een respectvolle manier geuit.

Stay tuned...

xXx
Courtisane