dinsdag 23 november 2010

Zenuwen

Nou, ik heb de hele dag naast de telefoon gezeten en ik heb nog niks gehoord. Stiekem baal ik daar wel een beetje van, ik voel me hier een beetje onzeker door. Afgewezen worden door een escortbureau zou toch echt wel in een deuk in mijn zelfvertrouwen resulteren.

Gisteravond vond ik alles echt nog superspannend, vandaag moest ik wel veel denken. "Sta ik hier wel echt achter? Heb ik hier echt goed over nagedacht? Wat als mensen erachter komen? Wat als ik het niks vind? Wat als mijn vriend het toch erger zal vinden dan hij nu durft toe te geven?". Toch kan ik alles nog wel enigzins relativeren. Ik sta hierachter, ik ben nieuwsgierig, ik heb er goed over nagedacht. Ik wil het in elk geval proberen. Ik zie mezelf dit sowieso geen jaren doen, echt niet. Maar ik wil het wel. En als het niks blijkt, ga ik weer lekker tafels bedienen.

Ik heb het vandaag aan één vriendin verteld. Zij is vroeger stripper geweest, dus ze kon zich wel enigszins inbeelden dat ik dit wilde. Ze stelde wel kritische vragen en dat kon ik wel waarderen. Het is fijn dat er in elk geval iemand is bij wie ik mijn ei kwijt kan.

Het lijkt me zo ontzettend spannend! Er zou in feite niet zo heel erg veel veranderen met hoe ik nu leef. Ik heb mijn relatie, mijn vaste scharrels ernaast en zo af en toe een one night stand. Als mijn vriend er niet is ontvang ik thuis, en anders ga ik naar hun toe. Het grote verschil met mijn leven nu en werk als escort zou zijn dat ik dan op kwaliteitsplaatsen zou komen voor een hapje of een drankje, en dat ik na de sex naar huis kan zonder gedoe over telefoonnummers uitwisselen. Het nadeel zou zijn dat ik niet de adonissen eruit kan pikken maar genoegen moet nemen met wat ik voor mijn neus krijg. Maar dat kan ik wel denk ik. Mijn vriendin vroeg 'maar wat zou je nou doen als je een oude vent met een slappe huid en een enorme bierbuik krijgt met rotte tanden?'. Dat lijkt me vrij simpel: ogen dicht en fantaseren terwijl je je ding doet. Doe ik toch al.

Ik hoop dat ik vanavond nog gebeld word en binnenkort op gesprek kan!

1 opmerking:

  1. Leuk dat je zo'n blog hebt
    Interessant om te lezen
    En ik had een vraag
    Weten je ouders en eventuele broers en zussen hier van?
    Uit de tekst maak ik op van niet, maar jet is zomaar een vraag.
    Want als ik zoiets zou doen zou ik het wel heel moeilijk vinden om aan mijn ouders te vertellen!

    BeantwoordenVerwijderen