Lieve lezers,
Ik ben inmiddels goed hersteld van mijn operatie, dat is het goede nieuws. Mijn gezondheid is weer op peil en dat is het belangrijkste.
Tot mijn spijt moet ik aankondigen om te stoppen met mijn blog. Ik kan wegens privacyoverwegingen en prive-omstandigheden niet loslaten waarom ik ineens moet stoppen en wat de status quo van het werk verder is. Ik vind het erg jammer, ik had me erop verheugd om te schrijven, ik geniet ook van het schrijven.
Het is helaas echt beter zo.
Ik wens collega's en lezers het beste.
Liefs,
Courtisane
zaterdag 12 maart 2011
woensdag 12 januari 2011
Uitstel
Allereerst: nog de beste wensen voor 2011! Ik hoop dat jullie fijne feestdagen gehad hebben.
Helaas moet ik melden dat er voor mij wat uitstel is voordat ik aan de slag kan als escort. Ik kan ivm privacy overwegingen niet teveel ingaan op wat er aan de hand is, maar het gaat met mijn gezondheid niet helemaal goed. Na 1,5 maand heen en weer pendelen tussen de dokter en de specialist in het ziekenhuis zijn ze er eindelijk achter wat er waarschijnlijk aan de hand is, en volgende week word ik geopereerd. Hopelijk zijn mijn klachten daarna over, zodat ik eindelijk de daad bij het woord kan voegen.
In de tussentijd leef ik me uit in de uitverkoop. Mijn eigen garderobe is denk ik niet helemaal toereikend voor het werk als escort, de meeste kleding die ik heb is of te chic of te casual. Dus ik ben me te buiten aan het gaan aan alle leuke cocktailjurkjes die over zijn na de feestdagen, natuurlijk compleet afgestyled met leuke accesoires en hoge hakken.
Na mijn operatie heb ik nog 1 maand herstelperiode en daarna kan ik hopelijk zonder verdere gevolgen eindelijk starten. Ik heb er zin in en ik hoop dat jullie nog zin hebben om met me mee te blijven lezen!
xXx
Courtisane
Helaas moet ik melden dat er voor mij wat uitstel is voordat ik aan de slag kan als escort. Ik kan ivm privacy overwegingen niet teveel ingaan op wat er aan de hand is, maar het gaat met mijn gezondheid niet helemaal goed. Na 1,5 maand heen en weer pendelen tussen de dokter en de specialist in het ziekenhuis zijn ze er eindelijk achter wat er waarschijnlijk aan de hand is, en volgende week word ik geopereerd. Hopelijk zijn mijn klachten daarna over, zodat ik eindelijk de daad bij het woord kan voegen.
In de tussentijd leef ik me uit in de uitverkoop. Mijn eigen garderobe is denk ik niet helemaal toereikend voor het werk als escort, de meeste kleding die ik heb is of te chic of te casual. Dus ik ben me te buiten aan het gaan aan alle leuke cocktailjurkjes die over zijn na de feestdagen, natuurlijk compleet afgestyled met leuke accesoires en hoge hakken.
Na mijn operatie heb ik nog 1 maand herstelperiode en daarna kan ik hopelijk zonder verdere gevolgen eindelijk starten. Ik heb er zin in en ik hoop dat jullie nog zin hebben om met me mee te blijven lezen!
xXx
Courtisane
vrijdag 10 december 2010
Intake
Dit is nou al de derde keer dat ik dit stukje typ, er gaat steeds wat mis met publiceren en dan blijkt het ook niet opgeslagen te zijn :S
Mijn excuses dat mijn vervolgpost op zich heeft laten wachten. Ik ben sinds vorige week behoorlijk ziek en lig dus in de lappenmand. Ik hou het voor nu even kort want de irritatie over mijn computer ligt hoog en ik ben hartstikke moe. Maar ik beloof dat er morgen weer een uitgebreider stukje komt.
Mijn intake bij het bureau is erg goed gegaan, het was een zeer relaxed gesprek waarin vooral een kennismaking centraal stond. Zij wilden graag weten wie ik ben, hoe ik in het leven sta, hoe ik erbij gekomen ben om dit te willen gaan doen etc. Verder hebben ze meer verteld over hoe het bedrijf in elkaar steekt, wat hun werkwijze etc is en hoe het fiscaal in zijn werk gaat. Vooral dat laatste was voor mij erg belangrijk, aangezien ik niet onder de noemer 'hoer' bekend wil staan bij de Belastingdienst. Maar dat zal niet het geval zijn, dus daar hoef ik me verder geen zorgen over te maken.
Zo gauw ik weer beter ben gaan we het concreter over zaken hebben en ik moet zeggen dat ik er erg veel zin in heb. Het liefst begon ik morgen al!
Qua outfit had ik uiteindelijk gekozen voor een strakke zwarte kokerrok met daarop een strak zwart coltruitje en eronder nude kousen met een zwarte naad achterop. En 12cm pumps uiteraard. Voor de terugweg had ik wel laarzen en een panty bij me want jemig wat was het koud!
In mijn volgende stukje ga ik verder in op mijn verwachtingen van dates, ik ben namelijk wel benieuwd naar de reacties van mijn lezers :)
xXx
Courtisane
Mijn excuses dat mijn vervolgpost op zich heeft laten wachten. Ik ben sinds vorige week behoorlijk ziek en lig dus in de lappenmand. Ik hou het voor nu even kort want de irritatie over mijn computer ligt hoog en ik ben hartstikke moe. Maar ik beloof dat er morgen weer een uitgebreider stukje komt.
Mijn intake bij het bureau is erg goed gegaan, het was een zeer relaxed gesprek waarin vooral een kennismaking centraal stond. Zij wilden graag weten wie ik ben, hoe ik in het leven sta, hoe ik erbij gekomen ben om dit te willen gaan doen etc. Verder hebben ze meer verteld over hoe het bedrijf in elkaar steekt, wat hun werkwijze etc is en hoe het fiscaal in zijn werk gaat. Vooral dat laatste was voor mij erg belangrijk, aangezien ik niet onder de noemer 'hoer' bekend wil staan bij de Belastingdienst. Maar dat zal niet het geval zijn, dus daar hoef ik me verder geen zorgen over te maken.
Zo gauw ik weer beter ben gaan we het concreter over zaken hebben en ik moet zeggen dat ik er erg veel zin in heb. Het liefst begon ik morgen al!
Qua outfit had ik uiteindelijk gekozen voor een strakke zwarte kokerrok met daarop een strak zwart coltruitje en eronder nude kousen met een zwarte naad achterop. En 12cm pumps uiteraard. Voor de terugweg had ik wel laarzen en een panty bij me want jemig wat was het koud!
In mijn volgende stukje ga ik verder in op mijn verwachtingen van dates, ik ben namelijk wel benieuwd naar de reacties van mijn lezers :)
xXx
Courtisane
dinsdag 30 november 2010
Voorbereiding
Morgen is het zo ver, dan ga ik op gesprek. Zoals ik in mijn vorige post schreef is het de bedoeling dat ik representatief voor de dag kom. Ik heb mijn kledingkast eens doorgespit en ik weet al precies wat ik aan ga trekken onder alles (lingerie, jarretelles en nude kousen met een zwarte naad, ondanks de kou) maar ik ben niet tevreden met de jurken en rokken die ik heb. Mijn jurken zijn of té netjes en formeel (en dus te lang), of té casual (te kort, saai, druk etc). Ik heb 1 kokerrok die perfect zou zijn, als hij niet zo makkelijk zou kreuken en niet de hele tijd opkroop (dat ik in mijn eigen tijd non-stop dat ding naar beneden trek is gewoon anders). Dus het is niet anders, ik ga straks shoppen. Ik moest vanavond toch naar Amsterdam voor een afspraak, ik ga denk ik lekker wat eerder. Kan ik gelijk checken hoe de nieuwe flagship store van de H&M erbij hangt en een mooie nieuwe nagellak scoren bij de Koh bij de Bijenkorf. Ik hou er nl wel van om mijn outfits helemaal áf te maken, inclusief nagellak.
Ik ben nerveus. De afgelopen dagen heb ik vrijwel alleen maar nagedacht over het gesprek. De vragen die ik zelf heb (over zowel het werk als het bureau), de eisen die zij misschien hebben en hopen dat alles compatible is. Ik bedenk me net dat het niet verkeerd is om mijn vragen even op te schrijven. En dan, gesteld dat het gesprek volledig naar tevredenheid van beide partijen verloopt, nog eens om de tafel gaan zitten met mijn partner, eens kijken of hij er echt geen problemen mee heeft.
Misschien schrijf ik later nog een stukje, over wat ik aan ga trekken en mijn verwachtingen van morgen :) En anders komt er morgen sowieso een nieuw stukje over hoe het gegaan is!
xXx
Courtisane
Ik ben nerveus. De afgelopen dagen heb ik vrijwel alleen maar nagedacht over het gesprek. De vragen die ik zelf heb (over zowel het werk als het bureau), de eisen die zij misschien hebben en hopen dat alles compatible is. Ik bedenk me net dat het niet verkeerd is om mijn vragen even op te schrijven. En dan, gesteld dat het gesprek volledig naar tevredenheid van beide partijen verloopt, nog eens om de tafel gaan zitten met mijn partner, eens kijken of hij er echt geen problemen mee heeft.
Misschien schrijf ik later nog een stukje, over wat ik aan ga trekken en mijn verwachtingen van morgen :) En anders komt er morgen sowieso een nieuw stukje over hoe het gegaan is!
xXx
Courtisane
donderdag 25 november 2010
Telefoon
Vandaag heb ik alsnog het telefoontje ontvangen. Het gesprek viel me heel erg mee, was eigenlijk wat algemener dan ik me had voorgesteld (al wist ik totaal niet wat ik me voor moest stellen). Volgende week mag ik op gesprek komen en ik heb er echt nu al zin in. Ik wou dat ik eerder had gekund maar wegens een drukke agenda zat eerder er gewoon niet in voor me. Ik word geacht representatief op gesprek te komen, dus gekleed zoals ik naar een klant zou gaan maar wel casual aangezien het gesprek overdag op kantoor plaats zal vinden. Kan ik me mooi een week druk gaan maken over mijn outfit haha.
Ik zat ook nog te denken, als het gesprek goed gaat en ik zet dit door, dan zal ik mijn werk als serveerster echt op moeten geven. Ik zal ook niet in het weekend willen werken of willen overnachten ivm mijn relatie. Ik wil natuurlijk niet dat dit daartussen komt. Daar had ik misschien toch eerder over na moeten denken, ik studeer natuurlijk ook nog. Maar het moet vast wel te regelen zijn. Als ik 1 klant per week zou krijgen mag ik me al best gelukkig prijzen, en ik weet nog niet eens wat ik zou verdienen maar het moet meer zijn dan wat ik met een avond zwoegen als serveerster verdien (minimumloon in de horeca is écht een schijntje en de fooien zijn ook niet meer wat ze geweest zijn).
Hoe meer ik erover nadenk hoe meer beren ik op de weg zie, maar hoe spannender ik de gedachte begin te vinden. Ik zie al voor me hoe verschrikkelijk zenuwachtig ik zal zijn de eerste keer. Maar ik neem aan dat dat wel goed begeleid zal worden van het bureau uit. De communicatie tot nu toe is voor mij erg prettig verlopen, dat valt me ook echt enorm mee.
Mijn hoofd tolt helemaal van alles wat er nu in omgaat. Ik kan ergens nauwelijks geloven dat ik de stap nu dan toch gezet heb. Als het niet zo controversieel was zou ik het van de daken schreeuwen om maar zoveel mogelijk tips van iedereen te krijgen, maar dat lijkt me in dit geval alles behalve handig :p Maar als jullie, mijn lieve lezers, wél tips hebben: gooi het alsjeblieft in de groep. Alle beetjes helpen!
Overigens: ik heb mijn naam hier veranderd in iets algemeners om toch de kans op herkenning nog meer te verkleinen. Écht anoniem ben je natuurlijk nooit op internet, maar ik wil het zo anoniem houden als ik zelf kan waarborgen.
xxx
Courtisane
Ik zat ook nog te denken, als het gesprek goed gaat en ik zet dit door, dan zal ik mijn werk als serveerster echt op moeten geven. Ik zal ook niet in het weekend willen werken of willen overnachten ivm mijn relatie. Ik wil natuurlijk niet dat dit daartussen komt. Daar had ik misschien toch eerder over na moeten denken, ik studeer natuurlijk ook nog. Maar het moet vast wel te regelen zijn. Als ik 1 klant per week zou krijgen mag ik me al best gelukkig prijzen, en ik weet nog niet eens wat ik zou verdienen maar het moet meer zijn dan wat ik met een avond zwoegen als serveerster verdien (minimumloon in de horeca is écht een schijntje en de fooien zijn ook niet meer wat ze geweest zijn).
Hoe meer ik erover nadenk hoe meer beren ik op de weg zie, maar hoe spannender ik de gedachte begin te vinden. Ik zie al voor me hoe verschrikkelijk zenuwachtig ik zal zijn de eerste keer. Maar ik neem aan dat dat wel goed begeleid zal worden van het bureau uit. De communicatie tot nu toe is voor mij erg prettig verlopen, dat valt me ook echt enorm mee.
Mijn hoofd tolt helemaal van alles wat er nu in omgaat. Ik kan ergens nauwelijks geloven dat ik de stap nu dan toch gezet heb. Als het niet zo controversieel was zou ik het van de daken schreeuwen om maar zoveel mogelijk tips van iedereen te krijgen, maar dat lijkt me in dit geval alles behalve handig :p Maar als jullie, mijn lieve lezers, wél tips hebben: gooi het alsjeblieft in de groep. Alle beetjes helpen!
Overigens: ik heb mijn naam hier veranderd in iets algemeners om toch de kans op herkenning nog meer te verkleinen. Écht anoniem ben je natuurlijk nooit op internet, maar ik wil het zo anoniem houden als ik zelf kan waarborgen.
xxx
Courtisane
dinsdag 23 november 2010
Zenuwen
Nou, ik heb de hele dag naast de telefoon gezeten en ik heb nog niks gehoord. Stiekem baal ik daar wel een beetje van, ik voel me hier een beetje onzeker door. Afgewezen worden door een escortbureau zou toch echt wel in een deuk in mijn zelfvertrouwen resulteren.
Gisteravond vond ik alles echt nog superspannend, vandaag moest ik wel veel denken. "Sta ik hier wel echt achter? Heb ik hier echt goed over nagedacht? Wat als mensen erachter komen? Wat als ik het niks vind? Wat als mijn vriend het toch erger zal vinden dan hij nu durft toe te geven?". Toch kan ik alles nog wel enigzins relativeren. Ik sta hierachter, ik ben nieuwsgierig, ik heb er goed over nagedacht. Ik wil het in elk geval proberen. Ik zie mezelf dit sowieso geen jaren doen, echt niet. Maar ik wil het wel. En als het niks blijkt, ga ik weer lekker tafels bedienen.
Ik heb het vandaag aan één vriendin verteld. Zij is vroeger stripper geweest, dus ze kon zich wel enigszins inbeelden dat ik dit wilde. Ze stelde wel kritische vragen en dat kon ik wel waarderen. Het is fijn dat er in elk geval iemand is bij wie ik mijn ei kwijt kan.
Het lijkt me zo ontzettend spannend! Er zou in feite niet zo heel erg veel veranderen met hoe ik nu leef. Ik heb mijn relatie, mijn vaste scharrels ernaast en zo af en toe een one night stand. Als mijn vriend er niet is ontvang ik thuis, en anders ga ik naar hun toe. Het grote verschil met mijn leven nu en werk als escort zou zijn dat ik dan op kwaliteitsplaatsen zou komen voor een hapje of een drankje, en dat ik na de sex naar huis kan zonder gedoe over telefoonnummers uitwisselen. Het nadeel zou zijn dat ik niet de adonissen eruit kan pikken maar genoegen moet nemen met wat ik voor mijn neus krijg. Maar dat kan ik wel denk ik. Mijn vriendin vroeg 'maar wat zou je nou doen als je een oude vent met een slappe huid en een enorme bierbuik krijgt met rotte tanden?'. Dat lijkt me vrij simpel: ogen dicht en fantaseren terwijl je je ding doet. Doe ik toch al.
Ik hoop dat ik vanavond nog gebeld word en binnenkort op gesprek kan!
Gisteravond vond ik alles echt nog superspannend, vandaag moest ik wel veel denken. "Sta ik hier wel echt achter? Heb ik hier echt goed over nagedacht? Wat als mensen erachter komen? Wat als ik het niks vind? Wat als mijn vriend het toch erger zal vinden dan hij nu durft toe te geven?". Toch kan ik alles nog wel enigzins relativeren. Ik sta hierachter, ik ben nieuwsgierig, ik heb er goed over nagedacht. Ik wil het in elk geval proberen. Ik zie mezelf dit sowieso geen jaren doen, echt niet. Maar ik wil het wel. En als het niks blijkt, ga ik weer lekker tafels bedienen.
Ik heb het vandaag aan één vriendin verteld. Zij is vroeger stripper geweest, dus ze kon zich wel enigszins inbeelden dat ik dit wilde. Ze stelde wel kritische vragen en dat kon ik wel waarderen. Het is fijn dat er in elk geval iemand is bij wie ik mijn ei kwijt kan.
Het lijkt me zo ontzettend spannend! Er zou in feite niet zo heel erg veel veranderen met hoe ik nu leef. Ik heb mijn relatie, mijn vaste scharrels ernaast en zo af en toe een one night stand. Als mijn vriend er niet is ontvang ik thuis, en anders ga ik naar hun toe. Het grote verschil met mijn leven nu en werk als escort zou zijn dat ik dan op kwaliteitsplaatsen zou komen voor een hapje of een drankje, en dat ik na de sex naar huis kan zonder gedoe over telefoonnummers uitwisselen. Het nadeel zou zijn dat ik niet de adonissen eruit kan pikken maar genoegen moet nemen met wat ik voor mijn neus krijg. Maar dat kan ik wel denk ik. Mijn vriendin vroeg 'maar wat zou je nou doen als je een oude vent met een slappe huid en een enorme bierbuik krijgt met rotte tanden?'. Dat lijkt me vrij simpel: ogen dicht en fantaseren terwijl je je ding doet. Doe ik toch al.
Ik hoop dat ik vanavond nog gebeld word en binnenkort op gesprek kan!
De eerste stap
Al jaren en jaren heb ik overwogen om de prostitutie in te gaan. Toen ik 16 was en nog thuis woonde trok het al, maar ik was nog maagd en ik had te weinig levenservaring en was me daar ook van bewust. Plus dat ik het toen vooral overwoog omdat gewone bijbaantjes voor iemand van mijn leeftijd te weinig opbrachten. Toen ik 18 was kreeg ik kort iets met een meisje die me opbiechtte dat ze escort was geweest. We hadden elkaar al een hele tijd leuk gevonden maar het kwam nooit van een date omdat ze regelmatig afspraakjes afzegde. Bij haar bekentenis deed ze eindelijk uit de doeken waarom. Ik was razend nieuwsgierig, wilde heel veel weten. Ik veroordeelde het niet, ik had eindelijk iemand gevonden aan wie ik mijn heimelijke gedachten erover kwijt kon.
In de jaren daarna is het af en toe in tijden van grote geldnood of persoonlijke crisis nog wel eens bovengekomen, en elke keer dat het bovenkwam ging ik een stukje verder. Waar eerst alleen de advertenties in de kranten een trigger waren die snel weer opzij werden gelegd, ging ik nu steeds meer opzoeken op internet. Namen van bureaus, de verschillen tussen bureaus, de verschillende gradaties van hoer zijn etc etc. De daadwerkelijke stap heb ik nooit genomen, tot vandaag.
Het ironische is dat mijn leven nu stabieler is dan voorheen. Ik heb een relatie, ik woon zelfs samen, en ik verdien genoeg bij met mijn huidige bijbaantje omdat mijn vriend alle lasten betaald. Ik heb het nog nooit zo niet nodig gehad als nu zeg maar. En het trekt nu harder dan ooit. Iets wat het misschien getriggerd heeft is dat we onlangs in een opwelling samen gebruik hebben gemaakt van de diensten van een dame van plezier, daarover een ander keertje meer.
En daarna ging het dus weer kriebelen. Ik heb mezelf afgevraagd of ik achter de ramen zou kunnen, maar dat denk ik niet. Ik ben heel nieuwsgierig vanuit een sociaal wetenschappelijk oogpunt naar hoe het is om achter de ramen te staan, maar ik zou het nog geen uur volhouden. Ik heb enorm respect voor de meiden die het wel kunnen, want ik doe het ze echt niet na. Wat ik wel zou kunnen is de zogeheten Girlfriend Experience (GFE). Ik wéét dat ik dat in huis heb. Ik weet dat ik als zeer aantrekkelijke vrouw gezien word, en ik heb zat ervaring met zowel mannen als vrouwen als stellen in mijn privé leven. Ik heb eerder deze zomer uit nieuwsgierigheid me een keer aangemeld bij een matchmaking site voor sugardaddies en sugarbabies zoals ze dat tegenwoordig noemen. Ik heb daar zeker leuke profielen voorbij zien komen, maar het is tot op heden nog niet van een afspraak gekomen. Maar als ik dat geen brug te ver vond, dan moet uitproberen of de high class escort iets voor mij is toch ook kunnen, is het niet?
Ik heb verschillende motieven om dit werk uit te willen proberen. Natuurlijk is er het geld. Ik zou liegen als ik zei dat het niet zo was, het geld trekt. Maar daarnaast ben ik een vrouw die veel spanning op sexueel gebied nodig heeft. Ik heb een open relatie met mijn partner omdat ik niet monogaam kan zijn al zou ik het willen (het is me namelijk nog nooit gelukt, alleen vroeger ging ik gewoon vreemd in plaats van dat het mocht). Mijn vriend is daarnaast heel erg openminded en ruimdenkend, en hij weet ook dat ik minder aan zijn hoofd zeur over sex als ik het ergens anders ga halen. Ik heb een hoog libido, heb bij de geringste aanraking al zin, en ik val op oudere mannen. Verder vind ik daten erg leuk, maar niet eindeloos en ik wil ook niet zomaar een relatie met iemand. En met daten bedoel ik het echte werk: goed uit eten, iets drinken in een bar die meer dan bier en slechte whisky schenkt, en in aangenaam gezelschap dat een leven heeft om over te vertellen. Dus je zou denken dat ik ervoor gemaakt ben.
Ik heb behoorlijk wat ervaring opgedaan met sex gewoon als mezelf. Toch is er altijd wel een drempel geweest om me ervoor te laten betalen. Hoe meer je leest over high class escorts, hoe meer het geromantiseerd wordt lijkt het wel. Gelukkig heeft mijn vriend me wat dat betreft met beide benen op de grond gezet. Ik heb mijn nieuwsgierigheid en voornemen uitgebreid met hem besproken. Ik wil namelijk niet dat zoiets tussen ons in kan komen te staan, hij is de liefde van mijn leven. Hij heeft er geen problemen mee, zolang ik ervoor zorg dat het geen impact kan hebben op ons. Dus als het een slechte beslissing blijkt, verwacht hij van me dat ik volwassen genoeg ben om mezelf bijeen te rapen en eruit te stappen. Verder hoeft hij er niet zonodig iets over te weten. Hij gunt me de bevrediging van mijn nieuwsgierigheid, en het is wat hem betreft aan mij om te beslissen hoe ver ik daarin wil gaan. Ik ben zo dankbaar voor en blij met hem! Het is eerlijk gezegd ook fijn dat er íemand in mijn omgeving is die ervan af weet, gewoon voor de veiligheid. Ik zie het niet gebeuren dat ik details van mijn eventuele toekomstige dates met mijn vriend zal bespreken, daar zit hij ook niet op te wachten.
Daarom ook de beslissing om een blog te beginnen, gelijk al. Of ik veel volgers zal krijgen weet ik niet, ik hoop het wel. Mijn intentie is om te schrijven over mijn gedachten over en gevoelens bij mijn eventuele toekomstige ervaringen als high class escort. Ik wil het kwijt kunnen, ergens met publiek waar ik toch anoniem kan blijven, en er zoveel over kwijt kunnen als ik wil. En daarnaast ook om meiden die met dezelfde gedachten spelen als ik een kijkje aan de andere kant van de schutting te gunnen.
Mijn huiswerk is gedaan, ik heb mijn 'sollicitatie' ingestuurd bij het bureau van mijn keuze. Morgenmiddag heb ik mijn eerste telefonische interview. Ik vind het su-per-spannend!!
Als je zover gekomen bent met lezen: dank je! Ik hoop dat je mee blijft lezen en zo nu en dan een reactie achterlaat. Kritiek en comments zijn altijd welkom, mits op een respectvolle manier geuit.
Stay tuned...
xXx
Courtisane
In de jaren daarna is het af en toe in tijden van grote geldnood of persoonlijke crisis nog wel eens bovengekomen, en elke keer dat het bovenkwam ging ik een stukje verder. Waar eerst alleen de advertenties in de kranten een trigger waren die snel weer opzij werden gelegd, ging ik nu steeds meer opzoeken op internet. Namen van bureaus, de verschillen tussen bureaus, de verschillende gradaties van hoer zijn etc etc. De daadwerkelijke stap heb ik nooit genomen, tot vandaag.
Het ironische is dat mijn leven nu stabieler is dan voorheen. Ik heb een relatie, ik woon zelfs samen, en ik verdien genoeg bij met mijn huidige bijbaantje omdat mijn vriend alle lasten betaald. Ik heb het nog nooit zo niet nodig gehad als nu zeg maar. En het trekt nu harder dan ooit. Iets wat het misschien getriggerd heeft is dat we onlangs in een opwelling samen gebruik hebben gemaakt van de diensten van een dame van plezier, daarover een ander keertje meer.
En daarna ging het dus weer kriebelen. Ik heb mezelf afgevraagd of ik achter de ramen zou kunnen, maar dat denk ik niet. Ik ben heel nieuwsgierig vanuit een sociaal wetenschappelijk oogpunt naar hoe het is om achter de ramen te staan, maar ik zou het nog geen uur volhouden. Ik heb enorm respect voor de meiden die het wel kunnen, want ik doe het ze echt niet na. Wat ik wel zou kunnen is de zogeheten Girlfriend Experience (GFE). Ik wéét dat ik dat in huis heb. Ik weet dat ik als zeer aantrekkelijke vrouw gezien word, en ik heb zat ervaring met zowel mannen als vrouwen als stellen in mijn privé leven. Ik heb eerder deze zomer uit nieuwsgierigheid me een keer aangemeld bij een matchmaking site voor sugardaddies en sugarbabies zoals ze dat tegenwoordig noemen. Ik heb daar zeker leuke profielen voorbij zien komen, maar het is tot op heden nog niet van een afspraak gekomen. Maar als ik dat geen brug te ver vond, dan moet uitproberen of de high class escort iets voor mij is toch ook kunnen, is het niet?
Ik heb verschillende motieven om dit werk uit te willen proberen. Natuurlijk is er het geld. Ik zou liegen als ik zei dat het niet zo was, het geld trekt. Maar daarnaast ben ik een vrouw die veel spanning op sexueel gebied nodig heeft. Ik heb een open relatie met mijn partner omdat ik niet monogaam kan zijn al zou ik het willen (het is me namelijk nog nooit gelukt, alleen vroeger ging ik gewoon vreemd in plaats van dat het mocht). Mijn vriend is daarnaast heel erg openminded en ruimdenkend, en hij weet ook dat ik minder aan zijn hoofd zeur over sex als ik het ergens anders ga halen. Ik heb een hoog libido, heb bij de geringste aanraking al zin, en ik val op oudere mannen. Verder vind ik daten erg leuk, maar niet eindeloos en ik wil ook niet zomaar een relatie met iemand. En met daten bedoel ik het echte werk: goed uit eten, iets drinken in een bar die meer dan bier en slechte whisky schenkt, en in aangenaam gezelschap dat een leven heeft om over te vertellen. Dus je zou denken dat ik ervoor gemaakt ben.
Ik heb behoorlijk wat ervaring opgedaan met sex gewoon als mezelf. Toch is er altijd wel een drempel geweest om me ervoor te laten betalen. Hoe meer je leest over high class escorts, hoe meer het geromantiseerd wordt lijkt het wel. Gelukkig heeft mijn vriend me wat dat betreft met beide benen op de grond gezet. Ik heb mijn nieuwsgierigheid en voornemen uitgebreid met hem besproken. Ik wil namelijk niet dat zoiets tussen ons in kan komen te staan, hij is de liefde van mijn leven. Hij heeft er geen problemen mee, zolang ik ervoor zorg dat het geen impact kan hebben op ons. Dus als het een slechte beslissing blijkt, verwacht hij van me dat ik volwassen genoeg ben om mezelf bijeen te rapen en eruit te stappen. Verder hoeft hij er niet zonodig iets over te weten. Hij gunt me de bevrediging van mijn nieuwsgierigheid, en het is wat hem betreft aan mij om te beslissen hoe ver ik daarin wil gaan. Ik ben zo dankbaar voor en blij met hem! Het is eerlijk gezegd ook fijn dat er íemand in mijn omgeving is die ervan af weet, gewoon voor de veiligheid. Ik zie het niet gebeuren dat ik details van mijn eventuele toekomstige dates met mijn vriend zal bespreken, daar zit hij ook niet op te wachten.
Daarom ook de beslissing om een blog te beginnen, gelijk al. Of ik veel volgers zal krijgen weet ik niet, ik hoop het wel. Mijn intentie is om te schrijven over mijn gedachten over en gevoelens bij mijn eventuele toekomstige ervaringen als high class escort. Ik wil het kwijt kunnen, ergens met publiek waar ik toch anoniem kan blijven, en er zoveel over kwijt kunnen als ik wil. En daarnaast ook om meiden die met dezelfde gedachten spelen als ik een kijkje aan de andere kant van de schutting te gunnen.
Mijn huiswerk is gedaan, ik heb mijn 'sollicitatie' ingestuurd bij het bureau van mijn keuze. Morgenmiddag heb ik mijn eerste telefonische interview. Ik vind het su-per-spannend!!
Als je zover gekomen bent met lezen: dank je! Ik hoop dat je mee blijft lezen en zo nu en dan een reactie achterlaat. Kritiek en comments zijn altijd welkom, mits op een respectvolle manier geuit.
Stay tuned...
xXx
Courtisane
Abonneren op:
Posts (Atom)